36
ВЕЧНИОТ ОРВЕЛ
21.05.1999
Секогаш актуелниот Џорџ Орвел врз ѕидот на своето Министерство за
вистината ја напиша славната формула:
ВОЈНАТА Е МИР
СЛОБОДАТА Е РОПСТВО
НЕЗНАЕЊЕТО Е МОЌ
Тој роман, 1984 (објавен 1948-та), инаку една од најцитираните и
најпознати книги во овој парадоксален век, деновиве го покажува и
своето наличје: тоталитаризмот, униформноста, медиумската тортура не
се баш исклучиво придобивки на Истокот; крајот на веков како да ги
пресврте работите: реалната опасност од тоталитаризам и едноумие во
мигов доаѓа исклучиво од Запад, и на тој чуден пресврт секојдневни
сме сведоци. Во името на „стабилноста” (ВОЈНАТА Е МИР),
„демократијата” (НЕЗНАЕЊЕТО Е МОЌ), спречувањето на хуманитарната
катастрофа (СЛОБОДАТА Е РОПСТВО) на најрадикален можен начин
всушност се уништуваат и стабилноста и демократијата. А за сето тоа
време, токму како кај Орвел, трае медиумското перење на мозоците
(џојстик војна, џојстици за бомби, телевизори и мозоци) и злоќудното
патетично (Клинтон, Блер, како фигури од некој Барби-свет)
естетизирање на политиката, што не е ништо друго туку, според
Бенјамин, фашизација (кичот како фашизам, зарем и тоа не е
орвеловски мотив?).
Така што, среде таа морничавост и навистина мошне блиску до вителот
на целиов виртуелизиран, а толку стварен ужас, веќе и не е важно
прашањето што некој го постави: дали CNN ги нарачува од НАТО, како
од свое воено крило, малите валкани војни што ја зголемуваат
гледаноста, или пак НАТО е главниот уредник на западните електронски
медиуми; важно е што начисто ни ја демистифицираа - велам, особено
нам што сме тука, потчепнати од ураганот - секоја идеја за слобода и
демократија, всушност како што направи и Орвел, но со малку
поразлични средства од бомби и медиумска тортура.
А кога велам „фашизам” не мислам толку на примитивната српска
пропаганда од типот „Адолф Клинтон” (такви турбо-фолк просташтва
барем ние се нагледавме), туку можеби повеќе си приспомнувам на
Данило Киш, кој вели:
„Фашизмот започнува со реченицата:
Да, ние сме примитивни, но
тие се дивјаци;
Да, ние сме пијаници, но тие
се алкохоличари;
Да, ние убиваме, но тие колат...”
Од тие причини - да ги гледаме ронките во своите очи - сите мои
досегашни текстови од почетокот на војната на НАТО против СРЈ, беа
насочени кон нашите неспретности и глупости, кон конфузијата во
Македонија, и на морален и на политички и на секој друг план. Сметам
дека тоа и понатаму ќе биде најконструктивниот ракурс во
премрежињава. Но, степенот на манипулативност, перфидност и
себичност што изминативе месеци ни го демонстрира Западот,
едноставно мора да се регистрира, за памет и за скепса. „Бесплатно
сирење има само во стапицата за глувци” - отприлика е поуката што
можеме да ја извлечеме, така понизно клекнати пред големиот
Западњак, страшниот сопственик на шарени стакленца (што, о да,
калеидоскопски и магиски ги одразуваат животот и смртта, минатото и
иднината на сите нас).
И да се вратиме на Орвел: „Нападите на НАТО врз СРЈ покажуваат дека
некогашниот Варшавски и денешниот Атлантски сојуз всушност и
понатаму се близнаци, не само на зборови туку и на дела. Хавиер
Солана во мај 1999-та го изјави истото она што го изјави Леонид
Брежњев во август 1968-та кога ја командуваше 'сојузничката'
инвазија врз Чехословачка:'Атлантскиот сојуз мошне јасно рече дека
не е подготвен само да држи говори за заедничките вредности, туку и
дека е спремен да ги брани, секогаш кога се загрозени'. За да се
оправда тенковската инвазија врз Чехословачка, доволно е само зборот
Атлантски да се замени со зборот Варшавски” - вели аналитичарот од
Хрватска, Дејан Јовиќ, кој резимира: „Западот можеби сè уште не
гледа (како што ни Истокот не гледаше 1968-та) дека бомбите врз СРЈ
се почеток на неговиот крај во ваква форма. Во СРЈ, имено, не се
бори само Милошевиќ за својот живот и за опстанокот на својата
земја. За сопствениот опстанок се бори и НАТО и затоа тој - како што
денес секојдневно говорат западните политичари - едноставно не може
да допушти да ја загуби војната што толку брзоплето и без ум ја
започна. Кутриот Запад, меѓутоа, не гледа дека оној Исток што него
го одржуваше во живот веќе десет години е мртов. Сега нему му е
редот”.
|