Воените интервенции на Русија/СССР од 1945 до 2025 година

Пред некое објавивме текст за воените интервенции на САД од 1945 до 2025 година, па не би било ниту фер, ниту објективно, да не ги анализираме и воените акции на СССР/Русија во истиот период – светот не е црно-бел, поделбата на добри и лоши е условна, а моралните граници често се поместуваат… па да видиме.

Од крајот на Втората светска војна, Советскиот Сојуз, а подоцна Русија, биле вклучени во бројни воени интервенции (над 20), мотивирани од идеолошки цели (ширење на комунизмот), контрола врз Источниот блок, и одржување на геополитичкото влијание. Оваа анализа ги разгледува лидерите од Сталин до Путин заклучно со април 2025.

Целосна листа на воените интервенции на СССР/Русија од 1945-2025
ЛидерМандатЗемји нападнати или под воено влијаниеЗначајни факти
Јосиф Сталин1945–1953Источна Европа (1945–1948)Окупација по ВСВ; воспоставени комунистички режими во Полска, Унгарија, Чехословачка итн.
Кореја (1950–1953)Поддршка на Северна Кореја со оружје и советници во Корејската војна против САД.
Никита Хрушчов1953–1964Унгарија (1956)Инвазија за да се задуши антисоветската револуција; илјадници мртви.
Куба (1962)Кубанска ракетна криза; распоредување нуклеарни ракети, речиси војна со САД.
Леонид Брежнев1964–1982Чехословачка (1968)Инвазија за да се спречи Прашката пролет; окупација со Варшавскиот пакт.
Авганистан (1979–1989)Инвазија за поддршка на комунистичкиот режим; 10-годишна војна, милиони жртви.
Јуриј Андропов1982–1984Авганистан (продолжува)Војната во Авганистан продолжува со високи трошоци и загуби.
Константин Черненко1984–1985Авганистан (продолжува)Минимални нови интервенции; фокус на Авганистан.
Михаил Горбачов1985–1991Авганистан (до 1989)Повлекување од Авганистан во 1989; крај на Студената војна, распад на СССР.
Борис Елцин1991–1999Чеченија (1994–1996, 1999)Прва и Втора чеченска војна; борба против сепаратизам; големи жртви и уништување.
Транснистрија (1992), Грузија (1992–1993)Поддршка на сепаратисти во Молдавија и Абхазија/Јужна Осетија.
Владимир Путин1999–2008, 2012–Чеченија (1999–2009)Втора чеченска војна; воспоставена контрола со брутални методи.
Грузија (2008)Војна во Јужна Осетија; признавање на независност на регионите.
Украина (2014–сè уште трае)Анексија на Крим; војна во Донбас; инвазија во 2022 против НАТО-експанзија.
Сирија (2015–сè уште активна)Поддршка на Асад; борба против ИСИС и бунтовници; зајакнато присуство на Блискиот Исток.
Дмитриј Медведев2008–2012Грузија (2008)Конфликтот во Јужна Осетија завршува под негов мандат.
Владимир Путин (повторно)2012–2025Јемен (2025, индиректно)Поддршка на Хутите преку Иран против САД во Црвеното Море.
Никита Хрушчов

Историски преглед

Под Сталин, СССР ја искористи победата во Втората светска војна за да воспостави контрола врз Источна Европа и да ја поддржи Корејската војна, поставувајќи го темелот за Студената војна со САД. Хрушчов и Брежнев продолжија со агресивна политика, задушувајќи востанија во Унгарија и Чехословачка и започнувајќи ја катастрофалната војна во Авганистан, која го исцрпи СССР.

Леонид Брежнев

Горбачов го заврши Авганистан и Студената војна, но распадот на СССР во 1991 година доведе до нови конфликти под Елцин, особено во Чеченија и постсоветските држави. Путин ја врати Русија како воена сила со интервенции во Грузија, Украина и Сирија, додека индиректната поддршка за Јемен во 2025 година покажува продолжување на прокси-стратегиите против Западот.

Михаил Горбачов
Заклучок

Од 1945 до 2025 година, советските и руските лидери систематски користеле воена сила за да ги заштитат своите интереси, од идеолошка доминација во Студената војна до геополитичка контрола денес. Додека СССР интервенираше глобално за да го шири комунизмот, постсоветска Русија се фокусираше на „блиското странство“ и спротивставување на НАТО, со исклучок на Сирија и Јемен каде што ги предизвикува САД. Слично на американските претседатели, секој руски лидер оставил трага на агресија, често со огромни хуманитарни последици.

Напишете коментар

Вашата адреса за е-пошта нема да биде објавена. Задолжителните полиња се означени со *