АЛЕКСАНДАР СТАНКОВСКИ - НЕИДЕНТИФИКУВАНО
(стрип)

Редовниот "соработник" на Маргина, помеѓу сè друго, стрип цртачот, Александар Станковски ни ги даде своите најнови стрип табли "Неидентификувано" кои се продолжение на неговата досегашна андерграунд поетика, зацртана во стрипот "Малцинства на реалноста" што во продолженија излегуваа сите овие последни неколку години на Маргина.





 

ДРОГИ И ТЕХНОЛОГИЈА

По трет пат му се навраќаме на прашањето на дрогите, овојпат обидувајќи се да го согледаме од аспектот на технологијата. Овој однос станува особено значаен во последните 20 години со бумот на синтетичките дроги, но и со развојот на сајберпанкот, сајберфеминизмот и останатите гранки на сајберлитературата. Претставуваме три текста од како и портретот што Сајмон Рејнолдс го прави за Седи Плент, која станува најзнажаен теоретижар во однос на ова прашање.
Седи Плент е една од најконтроверзните личности на британската академска сцена. Родена е во Бирмингем, Велика Британија, во 1964. Факултетот по философија на Универзитетот во Манчестер го завршила со највисоки оценки. Докторирала 1989 година. За наставник на катедрата за Културни студии на Универзитетот во Бирмингем е избрана 1990. Нејзината прва книга Најрадикалниот гест: ситуационистичката интернационала во постмодерното доба (The Most Radical Gesture, The Situationist International in a Postmodern Age) е објавена во Рутлеџ во 1992 година. Во 1995 на Универзитетот во Ворвик го основала Одделот за истражување на Кибернетичката култура. Во 1997 гофдина го напуштила универзитетот за да може целосно да се посвети на пишувањето. Седи Плент има објавено многу написи во најразлични списанија и магазини од Фајненшел тајмс до Вајард. Нејзините дела предизвикуваат најразлични коментари ширум светот. Во изданието на Тајм, од зимата 2000/2001 таа беше сместена во рубриката "Луѓе кои доаѓаат" (People to watch). Таа ги има објавено следните книги: Нули и единици, дититалните жени и Новата технокултура, (Zeros and Ones, Digital Women and the New Technoculture), Двоен ден (Doubleday), Пишување за дрогите (Writing on Drugs).

CULTURE JAMMING

Како издавач и основач на Adbusters Media Foundation (и нивното списание Истерувачи на реклами), Кал Ласн припаѓа на првата линија на медиумските скептици. Како личност која силно се бори за своите замисли, ги формира и Culture Jammers, организација на медиумски активисти која себеси се гледа како "едно од најзначајните општествени движења во последните дваесет години". "Целта ни е да се нафрлиме на постоечките структури на власта и да го поттикнеме процесот на коренито преосмилување на начинот на кој ќе живееме во 21 век... Тој ќе го промени начинот на кој живееме и размислуваме. Ќе се промени начинот на проток на информациите, начинот на кој институциите ја користат својата моќ, начинот на кој се управува со ТВ станиците, начинот на кој планираат и делуваат прехрамбената, модната, автомобилската, музичката и културната индустрија. И пред сè, ќе се промени начинот на нашата интеракција со масовните медиуми, како и начинот на кој во нашето општество се произведува значењето", кажува Ласн.
За што сè станува збор во тој проект? Тука станува збор за преосмислувањето на опсесивната, растечка конзумеристичка култура во која живееме. Тоа делумно се спроведува во полето на погледот на свет, а делумно преку ненасилен отпор - акции на culture jamming, како нивните интервенции на jumbo-плакатите, хакерските упади на веб-страниците на корпорациите со намера да се открие вистината за нивното практично дејствување, како и протест преку средства за јавно огласување.

ХУЛИО КОРТАСАР 1984-2004

Хулио Кортасар е уште еден важен симбол на Маргина и издавачката куќа Темплум. По повод 20 години од неговата смрт и 90 години од неговото раѓањето објавуваме досега непреведени три раскази од овој мајстор на прозата од 20 век: Заземената куќа, Аксолотл и Никој не е виновен. Исто така, го објавуваме и текстот на Хозе Мануел Фахардо Че Гевара на литературата кој по повод годишнината од смртта на Кортасар се појави во февруарскиот број на весникот LA MONDE diplomatique.
Хулио Кортасар е еден од најпознатите аргентиснки писатели, кој заедно со Хорхе Луис Борхес и Ернесто Сабато го сочинува таканареченото Свето тројство на аргентинската книжевност. Роден е 1914 година во Брисел. По емигрирањето од Аргентина, се преселува во Париз, каде прво работи како преведувач за Унеско. Станува славен со неговиот роман Куцкамен кој е објавен во 1963 година. Неговите раскази се пример за фантастичната книжевност. Според неговиот роман Пајажината на циганското лето, Микеланѓело Антониони го снима својот филм Blow Up. Кортасар бил член на Раселовиот суд, активно се заложува за левичарските движења во Јужна Америка, пишува есеи со политичка содржина. Умира во Париз, "градот поради кој напишав еден роман", во 1984 година, како француски државјанин.