Сетилото за вид, поточно културната детерминираност на видот, како и проблемите на перцепцијата, се главната преокупација на Атанас Ботев во неговиот најнов проект наречен Вид(ови). Започнат уште во 2002 година како серија на графики кои пред се ја истражуваа визуелноста на различните знаци кои се употребуваат во тестовите за определување на диоптријата, проектот Вид(ови) постапно прерасна во истражувачки проект кој резултираше и со извесни парадоксални откритија за визуелната култура. Со своите интерактивни графики Ботев симулира тест за одредување на диоптријата. Истовремено, тој внесува и измислен тест со ќирилични знаци бидејќи открива дека, и покрај тоа што ќириличното писмо е нашата културална дифферентиа специфица, таков тест воопшто не се користи во локалните офталмолошки ординации. Парадоксот што во офтамолошките ординации во Македонија се уште се користат латинични знаци (и покрај тоа што кириличните знаци се формулирани токму на тлото на Македонија уште во текот на деветтиот век н.е. од страна на словенските просветители Кирил и Методиј како најадекватно писмо за означување на локалниот јазик), го испровоцирал авторот на преиспитување на овој феномен